ဖလမ္းရြာ ၆ ရြာ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ လမ္းေဖာက္ရ

နယူးေဒလီ(မဇၥ်ိမ) ။ ။ ခ်င္းျပည္နယ္ ဖလမ္းၿမိဳ႕ မယက ဥကၠ႒ ညႊန္ၾကားခ်က္အရ ၿမိဳ႕နယ္တြင္းရွိ တဆက္တည္း တည္ရွိေနေသာ ေက်းရြာ ၆ ရြာသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ လလည္ခန္႔မွ စတင္ကာ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ နည္းျဖင့္ ကားလမ္းေဖာက္ေနေၾကာင္း သိရသည္။

ယခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလဆန္းတြင္ ဖလမ္း မယက ဥကၠ႒ ဦးခင္ေမာင္ဝင္းက ညႊန္ၾကားခဲ့သျဖင့္ ဖလမ္းၿမိဳ႕ အေနာက္ေျမာက္ ၁၈ မုိင္အကြာရွိ လ်ံဒို႔ (Lianduh) ရြာမွ ခြာဆုမ္း (Khuasum) ရြာထိ ေက်းရြာ ၆ ရြာကို ဆက္သြယ္ထားသည့္ ၆ မုိင္ေက်ာ္ အရွည္ရွိ ဆုိင္ကယ္လမ္းကို ရြာသားမ်ားက ကားလမ္းအျဖစ္ ျပဳျပင္ေဖာက္လုပ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။

“Lianduh ကေန အေနာက္ပိုင္းရြာေတြက ေျခလမ္းပဲ ရွိတယ္။ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ Lianduh ရြာသား ဦးႏိုးဘြာလ္ဟရန္း ဦးေဆာင္ၿပီး လိုးဆြားႏွစ္ျခင္းအသင္းေတာ္နဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး ဆိုင္ကယ္လမ္း ေဖာက္ခဲ့တယ္။ Lianduh ရြာက ၆ ရြာေျမာက္၊ Losau ရြာအထိ jeep ကား သြားႏုိင္တဲ့ လမ္းေဖာက္မယ္” ဟု လမ္းေဖာက္ေက်းရြာမ်ားႏွင့္ ကပ္လ်က္တည္ရွိသည့္ Tlau Hmun ေက်းရြာမွ Pa Thian က မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

မယက ဥကၠ႒ က လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ခက္ခဲသည့္ အဆိုပါ ေက်းရြာမ်ားဘက္ကို လွည့္လည္ၾကည့္႐ႈလိုေၾကာင္းႏွင့္ လမ္းမ်ားျပဳျပင္ေစလိုေၾကာင္း ေက်းရြာေကာင္စီ ရယက မ်ားသို႔ မွာၾကားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

“လုပ္အားေပးႏုိင္သူ လူေပါင္း ၅ဝ ေလာက္က ေန႔တိုင္း လုပ္တယ္။ ရြာသူရြာသားေတြက အစားအေသာက္ ကိုယ္တတ္ႏုိင္သေလာက္ ဆန္၊ ပဲ၊ အစရွိတဲ့ အစားအေသာက္ေတြကို လႉၾကတယ္” ဟု Pa Thian က ေျပာသည္။

ဆိုင္ပီး (Seipi)၊ ရာလန္ (Rallang)၊ ဘြားလ္ေဇာ (Bualzawl)၊ ခြာဆုမ္း (KhawSum)၊ လိုးဆြား (Losau) ႏွင့္ လ်ံဒို႔ (Lianduh) အစရွိသည့္ ေက်းရြာ ၆ ရြာမွ ရြာသား ဦးေရ ၅ဝ က ေန႔စဥ္ လမ္းေဖာက္လုပ္အားေပးၾကသည္။ အဆိုပါ ေက်းရြာအားလံုးတြင္ အိမ္ေျခေပါင္း ၂ဝဝ နီးပါးခန္႔ ရွိသည္။

ဆုိင္ကယ္လမ္းသာ ရွိခဲ့သျဖင့္ မိုးတြင္းကာလတြင္ အဆိုပါ ေက်းရြာမ်ား လမ္းတေလွ်ာက္ သြားလာ၍ မရေလာက္ေအာင္ ပ်က္စီးေလ့ရွိၿပီး၊ ထိုသို႔ေသာ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ခက္ခဲမႈေၾကာင့္ ရြာသားမ်ားအတြက္ က်န္းမာေရးႏွင့္ စီးပြားေရးအျပင္ အျခားက႑မ်ားအတြက္ပါ ခ်ဳိ႕ယြင္းအားနည္းခ်က္မ်ား ျဖစ္ခဲ့ရေၾကာင္း ကားလမ္းေဖာက္လုပ္ေနသူ တဦးက ေျပာသည္။

“ကားလမ္းလုပ္ခ်င္တာ အေတာ္ၾကာၿပီ။ အရင္က ေတာင္ေပၚ ေျခလမ္းပဲ ရွိတယ္။ သာေရးနာေရးမွာ အမ်ားၾကီး ဒုကၡေရာက္တယ္။ လမ္းဆက္သြယ္ေရး ခက္ခဲမႈေၾကာင့္ ရြာသူရြာသားေတြ မေသသင့္ဘဲ လူေပါင္းအမ်ားၾကီး ေသဆံုးရတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ရြာေတြက လိေမၼာ္သီး၊ ပန္းသီး၊ ေျပာင္းဖူး၊ ပဲနဲ႔ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းတယ္။ ေတာင္ယာထြက္ သီးႏွံေတြကို ၿမိဳ႕ေပၚမွာ (က်ပ္) ၁ဝဝ ဆိုရင္ ၃ဝ ေလာက္ပဲ ရွိတယ္။ ကားလမ္းေပါက္သြားရင္ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရးနဲ႔ စီးပြားေရးကို အမ်ားၾကီး အေထာက္အကူ ျပဳမယ္” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။

လမ္းေဖာက္ရာတြင္ သံုးစဲြရန္အတြက္ ခြာဆုမ္းရြာသား ဦးလားလ္ဟရဲလ်ံက က်ပ္ေငြ ၁ဝ သိန္းအျပင္ ေဒသခံမ်ားကလည္း တတ္ႏုိင္သေရြ႔ ကူညီေထာက္ပံ့ၾကသည္။

ယခုလကုန္တြင္ အၿပီးသပ္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေသာ္လည္း အာဏာပိုင္မ်ားဘက္က လိုအပ္သည့္ စက္ယႏၲရား အေထာက္အကူ မျပဳဘဲ၊ လူအင္အားျဖင့္သာ လုပ္ကိုင္ေနရသျဖင့္ ေနာက္လကုန္မွ ၿပီးစီးဖြယ္ရွိသည္ဟု ကားလမ္းေဖာက္သူကပင္ ေျပာျပသည္။

ေငြေၾကးအခက္အခဲေၾကာင့္ ကတၱရာလမ္း (သို႔မဟုတ္) ေက်ာက္ခင္းလမ္း မလုပ္ႏုိင္ဘဲ ေျမလမ္းကို ခ်ဲ႕ထြင္ျခင္းသာ ျဖစ္ၿပီး၊ ၎ ေက်းရြာ ၆ ရြာႏွင့္ ဆက္စပ္တည္ရွိေနသည့္ အျခား ေက်းရြာမ်ားကိုလည္း လာမည့္ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းတြင္ ဆက္လက္၍ ကားလမ္းေဖာက္လုပ္သြားမည့္အေၾကာင္း သိရသည္။

(ဆလိုင္းထြန္း သတင္းေပးပို႔သည္။)

Source :http://www.mizzimaburmese.com/news/inside-burma/4947-2010-03-04-09-50-37.html